Άντε επιτέλους μπαίνει ο Αύγουστος κι' όλοι εμείς οι εσωτερικοί αλλά και οι εκτός Ελλάδας μετανάστες, θα ανηφορίσουμε για το Πωγώνι.
Πλησιάζουν βλέπετε τα πανηγύρια και δεν πρέπει να λείψουμε, θα φτιασιδωθούμε για να πάμε πού; εκεί που μας ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, εκεί που και οι πέτρες ακόμα μας ξέρουν. Μα τι θέλουμε κάθε χρόνο, να κρύψουμε μέσα σε δυο ρακές τις τύψεις για το φευγιό μας από το πατρογονικό μας; να εξαγνίσουμε την ψυχή μας από Ερινύες που μας κυνηγούν για την εγκατάλειψη; να δηλώσουμε παρουσία; ή μήπως να επιδείξουμε την πραμάτεια μας (αυτοκίνητα, ρούχα, κοσμήματα,...) Και σαν να μην έφτανε αυτό με ύφος περισπούδαστο κάνουμε παρατηρήσεις για τα εκεί γενόμενα. Έχουμε άποψη, κάνουμε κριτική, δίνουμε και συμβουλές κι όλα αυτά στο δεκαήμερο του Αυγούστου, μετά το Πωγώνι ξεμακραίνει, χάνεται, και το Φθινόπωρο νοτίζει απαλά τα μάγουλα κι ας μην ήρθαν τα πρωτοβρόχια.
Λέω φέτος λοιπόν, να πάμε στα πανηγύρια, να ρίξουμε στα κλαρίνα, αλλά συνάμα να αφουγκραστούμε τη μελισσόπετρα, να προσκυνήσουμε στον Άγιο Νικόλα, κι' όταν ανταμώσουμε τους χωριανούς μας αυτούς που μένουν εκεί και τους άλλους μήνες του χρόνου, αυτούς που μετά το Δεκαπενταύγουστο η μοναξιά γίνεται συντροφιά τους, να τους ευχαριστήσουμε και να τους ζητήσουμε συγνώμη.
Ο κ. Θανάσης Οικονόμου, βουλευτής Ιωαννίνων, γράφει με αφορμή άρθρο του Γ. Πρετεντέρη για τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη και την παρέμβαση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ: «Οι περιγραφές σας ως προς τον τρόπο λειτουργίας διαχρονικά των συνεταιρισμών και της ΑΤΕ δεν είναι άστοχες. Ωστόσο, οι γενικεύσεις αποκρύβουν καίρια σημεία, που στην περίπτωση της Δωδώνης είναι σημαντικά για να κατανοήσουμε και τι έχει συμβεί και πώς πρέπει να προχωρήσουμε. Και αυτό γιατί η σύνδεση Δωδώνης- Αγροτικής υπήρχε εξαρχής. Αυτή η σύνδεση είναι σύμφυτη με τον προορισμό και την ουσία της δραστηριοποίησης της ΑΤΕ και των συνεταιρισμών, που είναι βασικοί παράγοντες της αγροτικής ανάπτυξης. Αυτό το σημείο αξίζει να το διαχωρίζουμε από τις σαφείς παθογένειες και τις στρεβλώσεις που σημειώθηκαν στην πορεία. Η Δωδώνη δεν υπήρξε ποτέ ζημιογόνα επιχείρηση “που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της”, αλλά μία δυναμική επιχείρηση που κατάφερε σε όλες τις περιόδους- ακόμη και με τις χειρότερες των Διοικήσεων που υπονοείτε- να στηρίξει τόσο την ανάπτυξη της Ηπείρου όσο και την κερδοφορία της τράπεζας. Ακόμη και τα διαστήματα που η ΑΤΕ βρέθηκε στο άρμα των δομικών της προβλημάτων ή και όταν προχώρησε σε εξαιρετικά ριψοκίνδυνες επιλογές, όπως για παράδειγμα η αγορά των δομημένων ομολόγων (2004-2005) αξίας 767 εκατ. ευρώ- πάνω από το 60% του μετοχικού της κεφαλαίου- αλλά και με την εξαγορά και εγγύηση τμήματος της ΕΛΒΙΖ (2009). Αυτό συνιστά “φόρτωμα” της Αγροτικής στη Δωδώνη.
Είναι λοιπόν απλή λογική να ζητάμε σήμερα να συνυπολογιστεί σε κάθε απόφαση η δυναμική μιας συνεταιριστικής επιχείρησης, η οποία μπορεί από τις ίδιες της τις αποδόσεις να αποτελέσει πρότυπο αναπτυξιακό εργαλείο για την Περιφερειακή Ανάπτυξη που χρειάζεται η χώρα. Αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη στρατηγική σημασία της Δωδώνης για την κτηνοτροφία της χώρας και τον ηγετικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει για τις μικρότερες συνεταιριστικές μονάδες. Η Δωδώνη που είναι ανταγωνιστική, βιώσιμη και στηρίζει σήμερα περισσότερες από 10.000
οικογένειες υπερασπίζεται με τη λειτουργία της το κοινωνικό συμφέρον, το οποίο άλλωστε οφείλουμε πρωτίστως όλοι μας να υπηρετούμε».
